IN 'T GROOTE BED.

     Ligt een kindeke temet,
        bij de schouders,
         van zijn ouders,
    in het groote, groote bed;
      't wrijft zijn snoetjen,
          keert zijn kop;
        steekt zijn voetjen
            uit en op;
          moe van woelen,
        komt zich schoren
op zijn handjen, op zijn hielken,
           en ze voelen
           en ze hooren
 maar zijn adem meer, zijn zielken.
     Ligt een kindeke temet,
   bij zijn ouders in het bed;
          ongescheiden
         doen ze beiden
    over 't kindeke een gebed.



152 Gedichten, Amsterdam (S.L. Van Looy) 1907, 224 p.
163 Gedichten, tweede vermeerderde druk, Amsterdam 1911, 242 p.
216 Gedichten, derde vermeerderde druk, Amsterdam 1918, 305 p.